Seni Sen Yapan Şeyler Neler... Neyi Seversin?
♥ Prensiplerimi seviyorum. Beni ben yapan karakterim.
♥ Ailemi seviyorum.
♥ Evimi seviyorum. Evimin her köşesinde benden izler görmeyi..
♥ Dolu dolu yaşayamasam da çocukluğumu ve çocukluğumun bana hatırlattıklarını seviyorum.
♥ Eskilerin eskimeyen güzelliğini seviyorum. Eski eşyaları, fotoğrafları, mektupları, giysileri, şarkıları, velhâsıl insanlarını.. Eskileri seviyor antika ruhum.. bugünde tat yok, yozlaştı hayatımız; yarınsa ne olacak meçhul..
♥ Yalnızlığımı seviyorum. Buna olan düşkünlüğümü, bağımsızlığımın bana öğrettiği her şeyi, kendime zaman ayırmayı, bu sayede kendimi geliştirmeyi seviyorum. (Not: Kastettiğim kimsesizlik veya tek başınalık değil! Seçici soyutlanmadır. Kendi kendine yetebilmektir.)
♥ Sessizliği, dinginliği, sükûnetin verdiği huzuru çok ama çok seviyorum.
♥ Sabah kahvaltısını seviyorum. Günün en sevdiğim öğünü; kahvaltı. Ne demiş Cemal Süreya:
''Yemek yemek üzerine ne düşünürsünüz bilmem
ama kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı.''
♥ Çiçekleri seviyorum. Özellikle papatya ve kır çiçeklerini.. Özel ilgi istemeyen, yalnız başına da çiçek açabilenleri..
♥ Herhangi bir konuda araştırma yapmayı seviyorum.
♥ Boş muhabbetlerden uzak durmayı seviyorum. Çok konuşmak bana göre değil..
♥ Kitapları, kitapçıları, kitap kokusunu seviyorum.
♥ Kendimce yazı yazmayı, bir şeyler hakkında not almayı seviyorum.
Not: Okumanın ve yazmanın insana derinlik kattığına inanıyorum, o yüzden her şeye rağmen bu dünyada okur yazar insanlara daha bir saygıyla bakıyorum.
♥ Kitap okurken önemli ve dikkate değer bulduğum yerlerin altını çizmeyi, kenarına notlar almayı, kitapla ve karakterle bağ kurmayı seviyorum.
♥ Blog okumayı ve güzel bloglar keşfetmeyi seviyorum. Bu sayede çok şey öğrendim. Blog işine adım atmam, biraz da bu sebepten oldu. Yazdıklarımı okuyan, hattâ güzel geri dönüş yapanları görünce mutlu oluyorum.
♥ Sahip olmadığım şeylerin peşinde koşmaktansa, sahip olduklarımın değerini bilmeyi seviyorum. Bunun için çabalıyorum.
♥ Ümitvâr olmayı ve güzelliklere olan inancımla umut etmeyi seviyorum.
♥ Taze pişmiş ekmek kokusunu seviyorum. Buharı tüten mısır kokusunu, dalından koparılan domatesi, çimenleri..
♥ Doğada yürüyüş yapmayı seviyorum.
♥ Çay ve simit ikilisini seviyorum.
♥ Yağmuru ve yağmurdan sonra gelen toprak kokusunu seviyorum..
♥ Bebekleri seviyorum. Onların o tatlı, şaşkın, sevimli hâllerini.. Kokuları... cennetin kokusu sanki.. Allah'ım nazarlardan esirgesin.
♥ Çocukla çocuk olmayı seviyorum. Bir çocukla iletişim kurarken onların seviyesine inmek gerekiyor çünkü.
♥ Yaptığım yemeklerin sevdiklerim tarafından beğenilmesini seviyorum. Onlar beğendiyse başkalarının da beğeneceğini umuyorum.
♥ Ne otobüs ne uçak... Uzun tren yolculuklarını seviyorum.
♥ Tarihî mekânları ve müze gezilerini seviyorum. Taşlara dokunmayı, hissetmeyi... Yürüdüğüm yollarda asırlar önce birilerinin sevinçlerini, acılarını, savaşlarını hayal edip zamanda yolculuğa çıkıyorum.
♥ Sevdiklerimle sohbet etmeyi seviyorum. Dışarıdan soğuk göründüğümü söylerler; çünkü herkese aynı değilim. Soğuk değil de gereksiz samimiyetler kurmak yerine zamanla oturan seviyeli insan ilişkilerini seviyoruz sadece.
Oooo, daha çok şey yazarım, bu liste uzar gider... İyisi mi, şimdilik burada bırakayım.