Ruhumun mevsimi.. sonbahar |
''Eylül'ü takvimden bir ay
zannedenler var.
Oysa Eylül;
Vuslatı mahşere kalmış
Bir hikâyenin adıdır.''
Oysa Eylül;
Vuslatı mahşere kalmış
Bir hikâyenin adıdır.''
İçimdeki çocuğu bir yaş daha büyüttüm bugün...
Dünyaya alışamamış, büyümeyen çocuklara armağan ediyorum...
Ruhum Sonbahar
Her insan, mevsiminin ruhunu taşırmış.
Eylül gibiyim..
Hüznüme umudumu katık etmişim..
Bir zamanlar çiçeğe duran dalından,
Gurbete düşmüş kuru yaprak misâli
Savrulmaktayım...
Hasretiyim, iflâh olmaz düşlerin..
Vuslata yazılmış baharlar biriktirdim gülüşlerimde..
İçimdeki büyümeyen çocuğu teselli ettim
Salıncaklar kurdum puslu dünyaya
Koştum yokuş aşağı uçmak hevesiyle..
Kırılsa da, incinse de yüreğim
Düşsem de kalkmayı öğrendim.
Zaferler topladım enkazlarımdan..
Hadi gökyüzüne kaldıralım başımızı,
Uzanalım sonsuz maviliklere
Göçebe kuşlara selâm edelim..
Vargit çiçeği toplayalım yaylalardan zehrine inat,
İlaç niyetine yaramıza sürelim..
Sen, ey sonbaharım;
Onulmaz yalnızlığım,
Bitmeyen telâşlarım,
Ve her dâim sabrımsın..
Tanıdığım ve âşinâ olduğum tüm kalplere;
Yüreğinize yüreğiyle gelenleri misafir edin..
Sevgiyle, muhabbetle.. ✿
15.09.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder