Sonbahar sanattır, diğerleri mevsim.
Ama bu dediğin diğer mevsimlere haksızlık değil mi ey şair..? ;) Aslı şudur:
Sonbahar sanat,
Kış istirahat,
İlkbahar yeniden hayat,
Yaz ise icraat..
Ah bu bendeki sonbahar sevdası... ♡
Her insan mevsiminin ruhunu içinde taşırmış..
Herkes hazan mevsimi demiş oysa.. Ne yani sararan yapraklar ağaçlardan dökülüyor, dalını terk ediyor diye doğa yas mı ilan ediyor kendine.. Doğa kendini yeniliyor, ilkbahara hazırlanıyor. Bunun için de dinlenmeli.. Kasımın son mısraları, sonbaharın son demlerindeyiz.. Dünya koşuşturmasının arasında etrafımıza, doğanın nasıl bir sanat eseri olduğunu görürüz..
Mevsimler değişir, sen değişme ;)
Bir ağaç bul, gölgesine seril.. Karşında çok güzel bir doğa manzarası.. Hani şu kıymetini bilinmeyen.. Doğayı dinle, kalbini dinle.. Huzuru uzakta aramaya gerek yok, huzur insanın içinde.. Kapat gözlerini.. Temiz havayı bolca içine çek. Hayal kurup o hayali o an yaşayan çocuklar gibi bir senaryo yaz kendine. Ve zihninde defalarca çekimini yap. Sonra aç gözlerini, yenilen.. Yeni rollerine hazırlan.. Kalk, silkelen.. Doğa gibi yenilen..
İşte hayat da böyle.. Shakespeare; ''Dünya bir sahnedir.'' derken neyi kastetti sizce? Dünyanın geçiciliğini mi? Evet, ama aynı zamanda tüm insanların hayattaki rollerinin değiştiğini de.. Dünyaya geldiğimizde anne ve babamızın çocuğu oluruz. Büyürüz kardeşimiz olur, abla veya abi oluruz. Okula başlarız, öğrenci oluruz. Sonrasında yetişkin olur çalışma hayatına atılırız. Üstümüzün çalışanı, astımızın amiri oluruz. Evlenir, anne-baba oluruz. Çocuğumuzun ilk öğretmeni oluruz. Teyze, hala, amca, yenge oluruz. Hayat boyunca bir rolden diğerine koşar, farklı isimlere sahip oluruz. Bazen de rollerimizin esiri oluruz; o rol benliğimizle özdeşleşir, o unvanla çağrılırız: Ali Bakkal, Kemal Usta, Örtmenim... Herkes kendi sahnesinin başrolüdür. Oysaki büründüğümüz bu roller de, hayatta bize eşlik eden diğer yan oyuncular da geçicidir. Her oyuncu birbirinin rolünü dengeler, yardım eder. İnsan en iyi kendisinin müttefikidir ve en çok da kendisinin düşmanı. Ola ki hayat bizi yordu, sakın isyan etmeyin. Belki de o an için büyük resmi göremiyoruzdur.. Olumsuz gibi görünen olaylar bizi bir üst seviyeye taşıyabilir. Niyettir asiolan..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder