Kitap: Cahit Zarifoğlu ve Bütün Şiirleri

 Selâm ve Dua İle.. 

Şiirin Zarif Prensi, Abdurrahman Cahit Zarifoğlu'na Saygı ve Rahmetle..

  

    Abdurrahman Cahit Zarifoğlu.. Şiirin zarif prensi..

     

    Yedi Güzel Adam'ın (Sezai Karakoç, Nuri Pakdil, Adil Erdem Bayazıt, Cahit Zarifoğlu, Rasim Özdenören, Alaaddin Özdenören, Mehmet Akif İnan) güzel abisi.. Ketûmizâde Cahit Efendi.. 

    Buzdağının şairi.. Şiirlerini kızlara değil, buzlarla yazan şair.. Buzdağının şairi.. ''Aristo''..

     

    İsminin baş harfleriyle (Acz) Yaradan'a acziyetini sunup O'ndan af dileyen acziyetin şairi.. İkinci Yeni-Toplumcu Şiir Anlayışı'nın temsilcisi..

    

     Bilmem ki nasıl anlatılır bu güzel insan? 

     Bildiğim kadarıyla soyadı gibi zarif, nahif, lâtif bir insan.. Bu özelliklere tezat düşecek kadar da inatçı.. "Zarif bir inadın adıdır Cahit." demiş Erdem Bayazıt onun için. Yaşasaydı, kendisiyle tanışmak için can atardım. Duygu dünyamda önemli bir role sahip şairlerimizden.

     

     Bir yazarı ya da şairi anlamak istiyorsanız, önce hayatını iyice okuyun derim; çünkü hayatlarının, başlarından geçenlerin, ideolojilerinin, temsilcisi oldukları dâvânın onların eserlerine de yansıdığını göreceksiniz. 

     

    O, kapalı bir kutu gibi, içinde büyük bir acı varmış gibi gelir bana hep.. Onun kişiliğinde ve şiirlerinde kendimi buluyorum; bu yüzden çoğu insan gibi şiirlerini anlaması zor, fazla kapalı bulmuyorum. Bu, aslında iç dünyasını anlamaktan geçiyor.. Zaten o da anlaşılma, beğenilme çabası içinde olmamış. Bu bakımdan onunla özdeşim kuruyorum. Anlaşılmadıktan sonra hiçbir şeyin önemi yok.. 'Şair burada ne anlatmış?' demekten ziyade 'ben bu satırlardan ne cevher çıkarabiliyorum, buzdağının hangi yüzüne bakıyorum' diye düşünerek okumak lazım biraz da.

     Onun şiirleri kendine hastır, kendi dünyasının içinde bir şiir dili kurmuştur o. Şiirleri; "açlık, varoluş, aşk, zaman, savaş, Batı diktasına karşı Doğu protestosu, madde-ruh çatışması, hayat ve ölüm, inanmak ve teslim olmak, insanın iç dünyası, çağın problemleri, doğa, anne-çocuk, babasına karşı sitem" gibi temalar barındırır.

     Tutkuları; bulutlarla dans etmek, kuşlarla birlikte uçmak, sonsuz mavilikte süzülmek; yani pilotluk.. En büyük hayali olan pilotluk için sağlık kontrolünden geçemez ve kanatları kırılmıştır onun.. Diğer bir tutkusu ise, güreştir. Otostop ile Avrupa'yı gezmiştir o, Cemal Süreya hayranıdır, çeşitli resim çizimleri vardır, çocuklara kendi çocuk kalan yanını da ortaya koyarak, hatıra olarak birçok masal kitabı yazmıştır..

     1973'te Sarıkamış'ta vatani hizmete başlayıp sonra Kıbrıs Barış Harekatı'na katılmıştır. ''Mavera'' dergisinin kurucularından.. Seyyid Hakim Arvasi'nin kızı Berat Hanım'la evlenmiş, nikâh şahitliğini de Necip Fazıl yapmıştır. Onun hayatına dair daha çok şey var anlatılacak, ben kısa kısa geçiyorum. Tanımak isteyenler araştırıp eserlerini okuyabilir.

    Onun en sevdiğim şiirleri, ''Acz'' ve ''Anılar Defterinde Gül Yaprağı'' her aklıma geldiğinde duygulanırım. ''Kardeşim dedim, acılarıma da kardeş olur musun?''... Cahit Zarifoğlu'nun şiirleri de ezberimdeki şiirlerin başında gelir. Nasipte varsa bir gün kitaplarım gibi şiir dünyamı da çocuklarıma aşılayacağım. Özenle tuttuğum şiir defterlerimi onlara miras bırakacağım. 

     "Yedi Güzel Adam"... izleyenler bilir.. Türk televizyon tarihinin en güzel dizilerinden diyebilirim. Şiir gibi dizi.. Nuri Pakdil diyor ki, "Yedi Güzel Adam olarak nitelenen bizler, gerçekten, övünmek gibi olsun, olağanüstü bir arkadaş topluluğuyduk." Hangimiz imrenmedi ki onların güzel dostluğuna.. Okul yıllarımda aklımdan geçerdi, Yedi Güzel Adam gibi bir şiir topluluğu oluşturmak ama kısmet olmadı. Bi' kere öyle vefâlı dostlar, öyle şiire âşık, edebiyat tutkunlarını nerede buluyorsunuz? Küfrü kendine ar edinen, fikirle tartışmayı yeğleyen o insanlık nerede? Ne varsa eskilerde varmış mirim.. eskidenmiş tüm o güzellikler.. Bu yüzden hep içimde ukde olarak kalacak, hep içimde kalacak biriktirdiğim şiirler.. Kim bilir ne güzeldir; tek bir tutku etrafında toplanmak! 

Ç 

    O, kanser tedavisi gördüğü hastanenin penceresinden bakarak dostu Erdem Bayazıt'a şu son sözleri söylemiştir:

    "Erdem, kırlarda çiçekler artık bensiz açacak."

    O kırlarda çiçekler yıllardır sensiz açıyor güzel insan. İyi ki bu dünyadan, böyle zarif bir adam geçti diyorum. Kendisini saygı ve rahmetle anıyorum. Tarihî Kara Lise, nâmı diğer Maraş Lisesi'ni bugün müze olarak ziyaret edebilirsiniz. Bir de Yedi Güzel Adam'ın gözünden Zarifoğlu'na bakalım:

     ''Yunus Emre ile Karacaoğlan arasında kalmış, her çiçekten bal değil bahaneler devşirerek uçup duran, anlamı kapalı duygusu yüksek şiirlerindeki gibi anlaşılmaya kapalı heyecanı zirvelerde yaşayan, her gördüğüne Zümrüd-ü anka nazarıyla bakıp duran maceraperest bir dağlı gibisin Cahit. Bedenin burada, Maraş'ta, ya ruhun Dağıstanda. Aslanım kop gel artık şu Kafdağı'ndan. ''

    ''Cahit insana değil, inadına aşık... Kendi içinde kararsız KaracaYunus.''

    ''Aşk öyle şiddetli bir duygudur ki; insanın gönlünde başka bir gönül dağı kesilir. Bence Cahit'in şiirleri o gönülden zuhur ediyor ve o gönlü de kendinden başka duyan olmadığından buzdağına yazıyor.''

       

     Baba Sait: ''Abdurrahman Cahit Zarifoğlu; o her şeyden önce Abdurrahman'dır. Rahman'ın kulu. O yüzden de, onun gönül kapısı tek kişiye değil, her kişiye açık; gelen giriyor. Ama bir taraftan da Cahit; yani ayak direyen, inatçı. Allah'tan Zarifoğlusu da var da, inadına edep gömleği giydirebiliyor. Nihayetinde bizimki de herkes gibi insan. Üstelik insanın erkek cinsi. Cins-i lâtife. Meyli de cabası. İşte bu dilemma, onu adının baş harflerindeki gibi acz'e sürüklüyor.''

     Elimdeki kitap onun bütün şiirlerini içeriyor. ''İşaret Çocukları'', ''Yedi Güzel Adam'', ''Menziller'', ''Korku ve Yakarış'' eserlerinin hepsi bir kitapta toplanmış. Zarifoğlu'nun fikir dünyamda ayrı bir yeri vardır. Kıymetlimdir, başucu kitaplarımdandır. Duam odur ki; Allah hayatta karşımıza zarif, nahîf, lâtif insanlar çıkarsın; çünkü bu dünyanın öyle ince insanlara çok ihtiyacı var. Bu dünyanın inceliklere ihtiyacı var..

       

     Son olarak, Zarifoğlu'nun şu sözü yer etsin gönlümüze;

           ''Sana kitap hediye edeni unutma.

            Sana kitap okuyanı hiç unutma.'' 

     Unutmayalım azîzim! Zirâ günümüzde böyle insanları bulmak zor, hattâ kitap okuyan insan bulmak zor.. Okumadıkları gibi kitaba verdiğiniz parayı bile aşağılayıcı bulurlar. Biz burada bir grup insan kitaplarımızla demleniyoruz. Konu şiir olunca kesinlikle tavsiye ediyorum. Okuduğumuz her şiirin hayatımıza incelik katması dileğiyle.. Selâm olsun okumayı hayatına bir alışkanlık hâline getirenlere.. Selâm olsun şiirin ruhuna vâkıf olanlara..

     Kitapla ve sevgiyle kalın..

 
Kitabın Künyesi 

Kitabın Adı: Şiirler
Yazarı: Cahit Zarifoğlu
Türü: Şiir
Sayfa: 521
Yayınevi: Beyan Yayınları                                                                                          

     ...

    - Anılar defterinde gül yaprağı

    Gibi unutuldum kurudum

(Atmaya kıyamayıp hâlâ kitapların arasında çiçek kurutanlara..)

    - ben ince işler ustası musa

      kardeşim ya ki heybem

      değişince kubbeli evim

      girdabım

       öfkem

    - Hayır kalbim

Yorulmadın hayır hayır

Yıkıl daha''

(her umutsuzluğa düştüğümde kalbime verdiğim motivasyon :) 

 

- Halk aşksızsa sokaklar banka dükkânlarıyla doludur.

(Kapitalizme karşı en zarif eleştiri)  

 - 'Bir dolmayan yanımız 

bir de her gün korkudan bir şeye dokunup kalıyoruz

kanımızdan zehirli bir iğne geçiyor

ve güneşten korkuyoruz  (içimizi sızlatan tüm eksikliklere..)  

 - Hem şarklıyım ben

Gövdem yara dolu

Sevdiğim kolla beni''

(Şarklıyız biz..) 

@müverriheninkaleminden