Şiir: Kuşlu Gazel

Koyup zarfın içine, üstünü acıyla pulladım

Sana bir sevinçlik menevişli kuş yolladım

Son kuşlarımdı bunlar, dedim telef olmasın

Geçti artık göğsümde kuş barınmaz anladım

Esti rüzgâr bozuk bozuk, örselendi yüreğim

Eksik gedik ne varsa ezberden tamamladım

Ben de sönen şavkıması sürsün diye yaşamın

Bu kuşları senin için gözlerimde sakladım.

Kim sürmüş Altıok Metin, dünyanın sefasını

Kirletilmiş bir zamanı yürürken adım adım

Şiir: Metin Altıok

Müzik: Mazlum Çimen

...

Yâdıma düştü ♡
Bazen bazı şeylerin üzerine çok şey söylenmez, dönüp dönüp okursun, dinlersin; her dizesine, her kelimesine vurulursun.. Defalarca hiç bıkmadan dinlediğim.. Yaraların içinde gizli bir sevinç barındığını anlatmış sanki.. ✿

''Öyle ki, bazen kuş mahpus olmaz da kafesini (göğsünü) mahpus eder kendine. İşte bu şiir mahpus olmuş kafeslerin kuşlara gazelidir.''

Biz fark etmesek de bastırdığımız duyguları bir bir gönül zarfına koyup üstünü acıyla pulluyoruz ve o duyguların bu zarfta çetelesi tutuluyor.. İnsanız şunun şurasında, hissediyoruz.. hissettiğimiz ölçüde insanız.. Madımak kurbanlarından Metin Altıok'a rahmet olsun.. Sen nasıl bir şairsin, her dizesiyle içimi okuyan..

Kuşlu Gazel demişken bir terennüm bırakalım şuraya..     
Fotoğraftaki kuşlara dokununca tek tek seslerini dinliyorsunuz..  

https://coneixelriu.museudelter.cat/ocells.php

Yüreğimizdeki kuşlar hiç susmasın, hep ötsün içimizde.. 

Umutlarımızsa hep yeşil kalsın.. 

Mazlum Çimen: https://www.youtube.com/watch?v=jTdcYBn6nXQ

@müverriheninkaleminden